Historia Związku Podhalan w Ameryce i historia Koła nr 2 im. Władysława Orkana są ze sobą nierozerwalne od samych początków. Zaraz na wstępie należy tutaj wymienić osobę prof. Stefana Jarosza, który przybywał w latach 1927–1929 do Ameryki trzykrotnie w celach naukowych. W czasie tych podróży, będąc jednoczenie delegatem Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, spotykał się z emigrantami z Podhala. Podczas tych spotkań gorąco namawiał Podhalan do organizowania się w związki w celu wzajemnej pomocy. To dzięki jego właśnie namowom zaczęły w Chicago powstawać pierwsze organizacje Podhalan, które w późniejszym czasie złączyły się tworząc Związek Podhalan w Północnej Ameryce.
W roku 1928 członkowie Towarzystwa Tatrzańskiego w osobach Henryka Lokańskiego, Józefa Łopatowskiego i Ludwika Kalęby utworzyli Koło nr 2 im. Władysława Orkana i odłączyli się od Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1928 r. wybrano pierwszy zarząd Koła nr 2, w którego skład weszły następujące osoby: prezes Henryk Lokański, wiceprezesi Anna Zaręba, Ludwik Bryniczka, sekretarz protokołowy Janina Sykla, sekretarz finansowy Franciszek Starczowski, kasjer Jan Jarosz. Byli to wspaniali ludzie, którzy zapoczątkowali do dzisiaj prężnie działające koło. W roku 1929 powołano nowy zarząd koła, którego prezesem został Ludwik Bryniczka. Od 1934 prezesem koła był Antoni Dąbrowski. W tymże roku w Nowym Targu odsłonięto pomnik Władysława Orkana, ufundowany przez Związek Podhalan. Prezes Dąbrowski wraz z delegacją Związku Podhalan udał się na te uroczystości do Polski.
Od roku 1939 aż do roku 1955 prezesem koła był Stanisław Dziurdzik, wiceprezesami Helena Starczewska i Józef Folwarski, sekretarzem protokołowym Helena Augustyn, sekretarzem finansowym Jan Chlawenko, kasjerem Stanisław Sobczak. Lata 1955 do 1957 to prezesura Józefa Folwarskiego, a od 1957 do 1960 Stanisława Kowalczyka. Niestety, brak dokumentacji z pewnego okresu działalności koła, spowodował „białą plamę” w archiwach koła. Rok 1960 to początek prezesury Heleny Augustyn, która pełniła tę funkcję do 1966 roku. W 1966 prezesem został Józef Czerwiński, a po nim, w 1969 r. na to stanowisko powołany został Wacław Błoniarz. Pod jego prezesurą w zarządzie zasiadali: wiceprezesi Helena Starczewska i Jan Staszel, sekretarz protokołowy Teresa Gardner, sekretarz finansowy Józef Czerwiński i Jan Szewczyk - skarbnik. Dodać należy, że Wacław Błoniarz pełnił także zaszczytną funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego ZP w latach 1972 – 1975. W 1977 roku na prezesa powołana została ponownie Helena Augustyn, która kierowała kołem do 1982 r., a po niej stanowisko do roku 1988 pełnił Edward Iwaniec. W 1988 r. prezesem został Edward Sięka, a w zarządzie zasiadali: wiceprezes Elżbieta Kowalczyk, sekretarz protokołowy Adam Pełeński, w komisji rewizyjnej: Kazimierz Zajączkowski i Jan Szopiński. W 1994 roku na prezesa wybrany został Roman Dziubiński, wiceprezesami: Marzena Handzel i Stanisław Sięka, sekretarzem protokołowym Krystyna Ujwary, Rozalia Bojarska – sekretarzem finansowym, skarbnikiem Adam Pełeński. W tym czasie w kole czynnie udzielali się Halina Szopińska, Elżbieta Kowalczyk, Wiktoria i Józef Kolasowie, Stanisław Skiba, Wojciech Minola, Jadwiga Wolska, Janina Tętnowska, Barbara Gąsior, Anna Smoroń, Wojciech Hobura, Stanisław Zubek, Ludwik Mrugała, Bronisława Mrożek. Przez dwa lata (1998–1999) prezesem był Stanisław Sięka, w skład zarządu wchodzili: wiceprezesi Maria Laskowski i Kazimierz Kołodziejczyk, sekretarz protokołowy Paweł Stołowski, kasjer Grzegorz Handzel, sekretarz finansowy Czesława Kowalska, dyrektor do zarządu głównego Stanisław Sięka, marszałek Kazimierz Kołodziejczyk, chorąży Józef Kolasa i Wojciech Habura, kapelan Franciszek Florczyk.
W 1999 roku prezesem został Leszek Bizub, Maria Laskowska i Paweł Stołowski to wiceprezesi, sekretarz protokołowy - Elżbieta Greczek, skarbnik -Grzegorz Hendzel, dyrektor - Paweł Akasmit, marszałek - Piotr Hudoba.
Przez okres 75 lat swojej działalności koło dało wyraz pełnego zaangażowania w życie Związku Podhalan, delegując do pracy w zarządzie głównym dziesiątki wspaniałych ludzi, którzy godnie nasze koło tam reprezentowali, przyczyniając się do wspaniałej jego 75-letniej historii. Przez cały też ten 75-letni okres działalności, Koło nr 2 nie zapomniało o Podhalanach w Polsce. Miasto rodzinne w roku 2000 nadało Kołu nr 2 im. Władysława Orkana medal „Za zasługi dla miasta Nowy Targ”.